بر اساس داستان این سریال تلویزیونی، تام کرکمن که مقام نه چندان مهمی در دولت آمریکاست، آخرین بازمانده انفجار بمب در کاخ کنگره در زمان برگزاری مراسم سخنرانی گزارش سالیانه رییس جمهور در واشنگتن است که زنده مانده و در شرایطی اضطراری به عنوان ریاست جمهوری آمریکا انتخاب می‌شود.
در یک چشم‌انداز، در جهانی که فعالیت‌های تروریستی در حال فوران است و ایده اینکه به ناگاه در این بزنگاه تاریخی، نقش ریاست جمهوری ایالات متحده به شخصی برسد که انتظار آن را ندارد، بسیار جذاب می‌نماید و سفری به ناکجاآبادیست که افق آن نامشخص خواهد بود. ممکن است با دیدن برخی صحنه های طنز، کمی بخندیم اما حضور قاطع رییس جمهور کرکمن در یک سال پر هرج و مرج، جذبه واقعی در پی دارد.
یک صحنه فلاش‌بک به گذشته‌های آقای کرکمن، او را نشان می‌دهد که با خانواده‌اش مشغول گذراندن وقت در حیاط پشتی خانه است؛ سکانس پسر نوجوان و دختر جوان که با پدر مشغول بازی و گفتگو هستند، دیگر بار به مخاطب گوشزد می‌کند که کرکمن پیش از هر چیز، مردی است در قلب خانواده. تاکید فیلمساز بر پدر بودن کرکمن، پایه ریاست او خواهد بود بعنوان پدر خانواده‌ای به نام ملت.
بازمانده منتخب پس از انفجار عمارت کنگره و کشته شدن رییس جمهور، معاون رییس جمهور، سخنگو و نمایندگان کنگره، سناتورها و همه اعضای کابینه دولت آمریکا به ناگاه خود را در جایگاه ریاست جمهوری می‌بیند و بهت‌زده بر مسند قدرت در کاخ سفید تکیه می‌زند. اکنون تام کرکمن با نخستین تصمیم جدی دوران ریاست جمهوری‌اش مواجه است: رسیدگی به ارسال ناوشکن‌های جنگی جمهوری اسلامی ایران به منظور محاصره یک منطقه نفت‌خیز! این آزمون بزرگ نه فقط برای مسئولیت ریاست جمهوری اوست بلکه به نظر می‌رسد نوعی آزمایش برای داستان‌سرای این نمایش نیز است.
نکته جالب در اکثر فیلم و سریال‌های تلویزیونی آمریکایی با مضمون سیاسی که در سال های اخیر ساخته شده و به نمایش در آمده‌اند مانند The West Wing، House Of Cards و Veep، این است که جمهوری اسلامی بزرگترین خطر برای منافع ایالات متحده معرفی شده و طرز برخورد با این تهدید، آزمایشی بزرگ برای ریاست جمهوری و دولت آمریکا نشان داده شده است.
اما رییس جمهور تام کرکمن (یا همان بازمانده برگزیده) چه می‌کند؟
او مردد است که دستور یک رویارویی دریایی همه جانبه را صادر کند که منجر به جنگی تمام عیار با جمهوری اسلامی ایران خواهد شد و یا ابتدا سفیر ایران را برای توضیح و مشورت احضار کند. شاید راه حل دوم از نظر سیاسی منطقی‌تر باشد ولی احتمالا از منظر بیننده تلویزیونی خسته‌کننده است. ژنرالی خشن و عصبانی با رای رییس جمهور مخالفت می‌کند و مانند یک شرور کارتونی، کرکمن را شل و ول خطاب کرده و خواستار واکنش سریع و رویارویی مستقیم با ایران می‌شود.
رییس جمهور کرکمن، سفیر جمهوری اسلامی را به کاخ سفید احضار می‌کند و با رفتارهای متفاوتش در برخورد با وی تعادلی دیپلماتیک از خود نشان می‌دهد، از رفتاری احترام‌آمیز و صمیمی تا لحن عصبانی و خشن با صدایی بلند. حداقل در اولین بخش سریال، مخاطب با کاراکتر ریاست جمهوری که نجیب ولی در عین حال توانمند است، روبرو می‌شود.
در حالیکه در سریال تلویزیونی مشهور «24» (که با نقش آفرینی همین بازیگر یعنی کیفر ساترلند همراه است)، انتقامجویی در دوران پس از حوادث تروریستی 11 سپتامبر مورد نظر است، در داستان «بازمانده برگزیده» تروریسم یک بخش از گردنکشی زندگی جهانی و بعنوان واقعیتی موجود در دنیا پذیرفته شده است. در این سریال، بروکسل و پاریس بعنوان نقاط اصلی تماس با تروریسم معرفی شده‌اند. دشمن تروریست همیشه پنهان و همه‌جا پراکنده نمایش داده شده ولی نحوه برخورد با آن نه با خشم کورکورانه بلکه با تفکر و تعقل مدبرانه در نظر گرفته شده است.
در سریال تلویزیونی بازمانده برگزیده، «مگی کیو» در نقش هانا ولز که مامور FBI است بازی می‌کند. «کال پن» کاراکتر سث رایت را بر عهده دارد که آشنا به امور کاخ سفید است و نویسنده سخنرانی‌های رییس جمهور است. «ایتالیا ریچی» در نقش امیلی رودز، رییس دفتر کرکمن است که همگی این بازیگران بسیار ساده و روان نقش‌های خود را ایفا می‌کنند. البته سریال بازمانده برگزیده در فصل آغازین پخش خود قرار دارد و قضاوت و نقد درباره ویژگی‌های آن بسیار زود است و اپیزودهای آینده، اطلاعات بیشتری در اختیار علاقمندان قرار خواهد داد.
بخش نخست سریال بازمانده برگزیده با این سکانس به پایان می‌رسد: رییس جمهور تام کرکمن عینک خود را به سبک شخصیت مشهور «سوپرمن» از صورت بر می‌دارد، در حالیکه او قطعا یک کاراکتر ضد‌قهرمان نیست اما هنوز قهرمان بودن خود را نیز ثابت نکرده است.
به هرحال با توجه به فضای سریال تلویزیونی «بازمانده برگزیده» و اشارات بسیار درباره نقش جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، دیدن این درام سیاسی تلویزیونی برای بینندگان ایرانی جذاب خواهد بود.