اين صمد آقا داستان يك پسر دهاتى را به نمايش مى گذاشت كه شخصيت منحصر به فرد خود را داشت و اسطوره اى در فرهنگ ايران زاده شد كه با نشان دادن انگشت و زدن آن به چشم و چال ديگران در ده خود نسق مى گرفت و فقط كافى بود كه در يك مناقشه اشاره اى به انگشت خود بكند و آنرا از غلاف در بياورد، بلافاصله همه ماست ها را كيسه كرده و حساب كار دستشان مى آمد و به قول معروف «فارين پاليسى صمد آقا» در نشان دادن انگشت و استفاده از آن بود .
هفته گذشته آقاى زلنسكى، رئيس جمهور اوكراين كه مدت سه سال است، دچار يك جنگ ناخواسته با روسيه شده با عجله به واشنگتن فرا خوانده شد تا پيمان صلحى كه توسط آقاى ترامپ و كابينه دست راستى او تهيه شده بود را امضا كند. بحث در اتاق بيضى كاخ سفيد بالا گرفت و سرانجام به ايراد گرفتن از لباس او و فرياد كشيدن بر سر آقاى زلنسكى و حتى لحن تهديد آميز با نشان دادن انگشت خاتمه يافت و رئيس جمهور اوكراين بدون امضاى هيچ قراردادى واشنگتن را ترك گفت. اما چرا كار به اينجا كشيد و به چه علت آقاى زلنسكى از امضاى قرارداد صلح سر باز زد، حواشى بسيارى دارد كه بايد به آن پرداخت.
اول اينكه حدود سه سال قبل، روسيه بدون هيچ دليلى به خاك اوكراين تجاوز كرد و تاكنون تقريباً يك چهارم اين سرزمين حاصلخيز را اشغال كرده و بجز ضررهاى جانى و مالى تمامى زيرساخت هاى اين كشور را نابود كرده و يا به آن صدمه زده است. دولت آمريكا و تمامى كشورهاى اروپائى از تماميت ارضى اوكراين پشتيبانى و اين حمله را از روز اول محكوم كردند تا اينكه ماه قبل با روى كار آمدن آقاى ترامپ ورق برگشت و حمايت هاى مالى و نظامى آمريكا قطع شد و در سازمان ملل هم براى اولين بار در كنار كره شمالى قرار گرفت و قطعنامه محكوم كردن روسيه را رد كرد.
دوم آنكه در اين «قرارداد صلح» روسيه اراضى اشغالى را حفظ مى كرد و قصد خروج از آنرا نداشت و فقط يك آتش بس بدون تضمين اعلام مى شد و سوم آنكه دولت اوكراين موظف مى شد شراكت پنجاه در صد از معادن خود را تا مرز پانصد ميليارد دلار در اختيار آمريكا بگذارد و روسيه نيز هيچ ضرر و زيانى براى اين جنگ تحميلى و حمله به اوكراين پرداخت نمى كرد .
آقاى زلنسكى، قهرمان ملى و فرمانده ارتش اوكراين وقتى به اين خفت و خوارى و قراردادى شرم آور همانند تركمنچاى و كلاچاى تن در نداد و از حقوق ملت خود دفاع كرد، به ناگهان و بر خلاف تمامى عرف بين المللى مورد حمله شخصى قرار گرفت و از طرف دهها نفر دوره شد و از طرز لباس و سخن گفتن او ايراد گرفتند و صحبت او با رفتارى بسيار زننده و تشر قطع شد و آقاى ترامپ بارها انگشت خود را به علامت تهديد در جلوى صورت او تكان داد و او سرانجام از امضاى اين قرارداد وطن فروشانه خوددارى كرد و واشنگتن را ترك گفت و به اروپا رفت و صد البته در آنجا مورد استقبال و حمايت مالى و نظامى نخست وزير انگلستان و سپس تمامى رهبران اروپا و جامعه جهانى قرار گرفت و بخاطر ايستادگى در برابر نئو فاشيسم بين المللى تقدير شد و درس بسيار سختى به آقاى ترامپ داد كه ديگر فارين پاليسى صمد آقایى و انگشت تهديد به سوى كانادا، مكزيك، پاناما و همه جهان گرفتن و با روسيه و كره شمالى همداستان شدن كارساز نخواهد بود و پيامى رساتر به ملت ايران كه «در اين ديگ آبى براى مردم زجر ديده و خواهان آزادى ما بجوش نخواهد آمد.»
نویسنده: بهداد جاودان- آتلانتا