از نخستین روزهای جمهوری اسلامی، شعار «محو اسرائیل» به تریبون‌های رسمی راه یافت و به‌تدریج به ابزاری برای بسیج داخلی، صدور انقلاب، و تعریف هویت ضدغربی حکومت تبدیل شد.²
جنگ با یهودیت، نه فقط اسرائیل
رفتار جمهوری اسلامی، فراتر از دشمنی با دولت اسرائیل، ابعاد آشکار ضدیهودی و ضدتمدنی به خود گرفته است:
• تحریف روایت پوریم و معرفی آن به‌عنوان «نسل‌کشی ایرانیان به‌دست یهودیان» در کتب درسی و رسانه‌های دولتی.³
• حمله به آرامگاه استر و مردخای در همدان که بارها توسط گروه‌های وابسته به جریان‌های تندرو مورد تخریب و تهدید قرار گرفته است.⁴
• اجبار کودکان و خانواده‌های یهودی ایرانی به شرکت در راهپیمایی‌های ضداسرائیلی، خصوصاً روز قدس، برخلاف اراده و باور دینی‌شان.⁵
• انکار سازمان‌یافته هولوکاست از طریق کنفرانس‌های رسمی در تهران، برنامه‌های صداوسیما و اظهارات مقامات عالی‌رتبه.⁶
• نقش مستقیم در عملیات تروریستی مرکز یهودیان آرژانتین (AMIA) در سال ۱۹۹۴ که به کشته‌شدن ۸۵ نفر انجامید. تحقیقات قضایی آرژانتین، مقام‌های جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان را به عنوان طراحان اصلی معرفی کرده‌اند.⁷
آغاز جنگ پیشگیرانه از سوی اسرائیل
با پیشرفت نگران‌کننده برنامه هسته‌ای ایران و انتشار گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره غنی‌سازی اورانیوم در سطوح بالا و کاهش همکاری ایران با بازرسان، اسرائیل استراتژی خود را تغییر داد و وارد مرحله‌ای از جنگ پیشگیرانه چندلایه شد:
• حملات سایبری به تأسیسات هسته‌ای؛
• ترور دانشمندان کلیدی مانند محسن فخری‌زاده؛
• حمله به کاروان‌های تسلیحاتی ایران در سوریه و لبنان؛
• و برقراری اتحادهای دیپلماتیک جدید در منطقه، مانند پیمان ابراهیم.⁸
انزوای جهانی جمهوری اسلامی و رنج ملت ایران
پیامد این سیاست‌های افراطی، انزوای شدید بین‌المللی جمهوری اسلامی است. در حالی‌که کشورهای عربی مسیر عادی‌سازی روابط با اسرائیل را در پیش گرفته‌اند، ایران همچنان در موضعی افراطی باقی مانده است. این سیاست‌ها تنها منجر به آسیب زدن به اعتبار حکومت نشده‌اند، بلکه ملت ایران بزرگ‌ترین بهای آن را پرداخته است:
• تحریم‌های اقتصادی گسترده،
• فروپاشی روابط بانکی و دیپلماتیک،
• مهاجرت نخبگان،
• و محرومیت از پیشرفت علمی و توسعه پایدار.
تنها راه‌حل واقعی: آزادی ایران و صلح منطقه
این جنگ ایدئولوژیک، نه از طریق مذاکره پایان می‌پذیرد، نه با توافقی موقت بر سر هسته‌ای. تا زمانی که ریشه ایدئولوژی حذف نشده باشد، بحران پابرجا خواهد ماند.
حذف کامل رهبران سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی، تنها مسیر واقعی برای پایان جنگ، آزادی ملت ایران، و بازگشت صلح به خاورمیانه است. تنها در سایه این تغییر بنیادین است که مردم ایران از سلطه یک ایدئولوژی افراطی رهایی یافته و جایگاه واقعی خود را در جامعه جهانی بازخواهند یافت.
نویسنده: بیژن خلیلی
پانویس‌ها و منابع**:
1. Michael B. Oren, Six Days of War: June 1967 and the Making of the Modern Middle East, Oxford University Press, 2002.
2. «رهبر معظم انقلاب: اسرائیل باید نابود شود»، خبرگزاری فارس، ۲۶ مهر ۱۳۹۴.
3. نمونه در: صداوسیمای جمهوری اسلامی، «مستند پوریم»، شبکه افق، ۱۳۹۵.
4. “Attack on Tomb of Esther and Mordechai in Iran”, Jerusalem Post, May 2020.
5. Jewish Telegraphic Agency (JTA), “Iran’s Jewish kids forced to chant anti-Israel slogans”, 2012.
6. “Ahmadinejad: Holocaust is a myth”, The Guardian, December 14, 2005؛ و گزارش رسمی از کنفرانس انکار هولوکاست در تهران، ۲۰۰۶.
7. “Argentina: AMIA bombing investigation links Iran, Hezbollah”, The Guardian, January 2015؛ و گزارش دادستان آلبرتو نیسمان.
8. International Atomic Energy Agency (IAEA), “Verification and Monitoring in the Islamic Republic of Iran in light of United Nations Security Council resolution 2231 (2015)”, quarterly reports 2018–2024؛ همچنین کتاب Ronen Bergman, Rise and Kill First, Random House, 2018.
*نسخه خلاصه شده این مقاله در بولتن خبری شماره ۱۱۳ فدراسیون یهودیان ایرانی ۱۸ ماه جون ۲۰۲۵ منتشر شده است.
** پانویس ها و منابع با یاری هوش مصنوعی انجام شده است.