اعظم جنگروی وقتی که در سال گذشته بر روی پست انتقال برق واقع در خیابان انقلاب یکی ازخیابان های شلوغ و پرتردد تهران قرار گرفت و به اعتراض روسری اش را از سرش برداشت، قلبش به شدت می تپید. جمعیت زیادی اطراف او جمع شده بودند و فریاد می زدند که پایین بیاید. او می دانست که بازداشت خواهد شد ولی اعتنایی نکرد زیرا او در پی تغییرقوانین کشور و حجاب اجباری برای دختر 8 ساله اش بود. 

جنگروی در مصاحبه ای با خبرنگاررویترز، در یک آپارتمان واقع در خارج از ایران که در حال حاضر منتظر پاسخ درخواست پناهندگی خود می باشد، می گوید: " من با خودم فکر کردم  "ویانا" دخترم، نباید با این چنین شرایط و قوانینی دراین کشوربزرگ شود، به خودم گفتم، تو می توانی این کاررا انجام بدهی، بنابراین احساس قدرت کردم. مثل اینکه دیگرجنسیت دوم بودن برایم مطرح نبود. "

جنگروی بعد ازاعتراضش دستگیر و از کارش درموسسه تحقیقاتی اخراج گردید و بدلیل نقض قوانین اسلامی در ایران، به سه سال زندان محکوم شد.

دادگاه خانواده اش را تهدید کرد ولی او توانست با دخترش "ویانا" قبل از اجرای حکم زندانش ازایران فرار کند. جنگروی این مصاحبه می گوید: "با زحمت و مشکلات فراوانی یک قاچاقچی انسان پیدا کردم. همه این اتفاقات خیلی سریع رخ داد، خانه ام و ماشینم و کل زندگی ام را رها کردم و از ایران خارج شدم. "

او در این مصاحبه عکس هایی را نشان داد که یکی از آن تصاویر، عکس مادرش بود که روسری اش را از سرش برداشته و درهوا تکان می دهد. 

40 سال پیش زمان انقلاب جمهوری اسلامی، به زنان دستوردادند که موهای خود را بپوشانند و در صورت مخالفت با این قانون ، آنها جریمه و دستگیر خواهند شد. 

طبق گفته سازمان عفو بین الملل، جنگروی یکی از 39 زنی است که ازسال گذشته دررابطه با اعتراضات به حجاب اجباری در ایران دستگیر شده است. گفته می شود که 55 نفر دیگر نیز بخاطر فعالیت درزمینه حقوق زنان بویژه ممنوعیت ورود زنان به استادیوم های ورزشی و همچنین وکلای زنان بازداشت شده اند. 

منصوره میلز، پژوهشگرسازمان عفو بین الملل، گفت: مسئولین درایران به شنیع ترین اقدامات خود برای متوقف کردن فعالیت های زنان ادامه می دهند. آنها وارد منازل این افراد می شوند و بدنبال هرگونه نشانه ای برعلیه حجاب اجباری هستند.  

اعظم جنگروی خاطراتی را که مادرش در مورد زندگی قبل از انقلاب به او گفت، به یاد می آورد و می گوید. مادرم بر این باور است که انقلاب باعث تبعیض و تفکیک بسیار زیادی بین زنان و مردان شده است. 

او گفت: "البته من انتظار ندارم همه بر روی پست های برق بروند و روسری های خود را بردارند ولی این عمل باعث شده است که صدای ما زنان درسراسردنیا شنیده شود. آنچه ما انجام دادیم جنبشی است که ادامه خواهد یافت."