در شرایطی که ایران از بی کفایتی و بی کیاستی سردمداران و مقامات جمهوری اسلامی کاسه صبرش لبریز شده است، پولهای کلان بابت کارهای غیرسازنده هزینه می شود. مطلب زیر را با دقت بخوانید :
خیلی با خودم کلنجار رفتم بابت انتشار این پست!
اما این موضوع برای من تبدیل به یک معضل شده و من دیگه نمیدونم باید چطور با اون برخورد کنم!
فرض کنید شما در محلی کار میکنید که بابت هر موضوعی از شما انتقاد میشه و یا برای کارهایی کاملا پیش پا افتاده باید مدام توضیح بدین و مواخذه بشید..
به نظرتون در همچین محیطی چه احساسی در افراد بوجود میاد؟
این مسئله رو ما خانمها داریم هر روز در جامعه لمس میکنیم و من همیشه فکر میکنم ما خانمها واقعا مجرمیم ؟
زمانی که داخل ماشین هستیم و از جلوی پلیس رد میشیم بجای احساس خوب امنیت باید بترسیم که پیامک شکایت به جرم حجاب برامون ارسال نشه !!
احساس ترس در زمان تردد در خیابانها ....
حس مشابه اون رو در فضای کاری یکبار تجربه کردم و باور بفرمایید این احوال طاقت فرساست..
زمانی که هر کاری که میکردیم از نظر یه عده ایی اشتباه بود و با تشر و بحث با این مسئله برخورد میشد.
در این فضا مسلما از افراد نمیشه توقع پیشرفت ، وفاداری داشت و مدام گوشه ذهنت دنبال بهتر کردن شرایط حتی به قیمت مهاجرت هستی . شرایط به اندازه کافی سخت هست خواهش میکنم بیشتر از این برای هم سختش نکنیم.