مقاله نخست: آیا رهبران حماس و جهاد اسلامی جنگجویان شجاعی هستند و برای شهادت آماده اند؟ مقامات جمهوری  اسلامی ایران چطور؟

 

اسلام گرایان به طور کلی چه در اردوی فلسطینی ها و حزب الله و چه در اردوی حکومت اسلامی دوست دارند سخت صحبت کنند و رجز خوانی کنند و فضیلت کشتن  را برای رسیدن به شهادت و ورود به بهشت که در آن 70 باکره در انتظارشان هستند، تمجید کنند. لکن این چشم انداز، چشم انداز رهبران نیست بلکه آنها  دیگران را به کشته شدن و پذیرای مرگ شدن ترغیب می کنند و خودشان از این کار به شهادت آمار و ارقام خودداری می کنند.

اگر به لیست بمب گذاران انتحاری در این سال ها نگاه کنید، نام هیچ یک از رهبران حماس یا جهاد اسلامی فلسطین را در آن  نمی یابید. در عوض آنها ترسو هایی هستند که زیر بیمارستان ها و دیگر مکان های غیرنظامی پنهان می شوند و از غیرنظامیان فلسطینی به عنوان سپر استفاده می کنند. یحیی سنوار رهبر حماس با نیروهای ارتش اسرائیل مقابله نمی کند. تنها نشانه او از زمان شروع جنگ در غزه، ویدئویی بود که نشان می داد او با خانواده اش در تونل ها می چرخند. خمینی و جانشین او خامنه ای و لشگری از افراد فامیل دور و بر این دو رهبر نیز  در 45 سال گذشته در هیچ جنگی و در هیچ جنبشی خودشان شرکت نکرده و هیچ یک نیز شربت شهادت را ننوشیده اند.

همین بزدلی در مورد رهبر حزب الله، حسن نصرالله نیز صادق است، که به خود می بالد که آماده جنگ با اسرائیل است. مانند سران حماس، او علاقه ای به جنگ ندارد و اعتقاد بر این است که در زیر زمین پنهان می شود. در طول آخرین جنگ لبنان، او به گزارش واشنگتن تایمز در 28 جولای 2006 در سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت پنهان شده بود وعملا با دیدن ویرانی هایی که حماس به غزه آورده است، از برانگیختن جنگ با اسرائیل منصرف شده است. آخوندهای جمهوری اسلامی  تمام مدت از کلیه  بلندگو های ممکن اعلام کرده اند که علیه اسرائیل چنین و چنان می کنیم ولی در زمان عمل که تاکنون همیشه پا پس کشیده اند و آخرین بار نیز که 320 فروند پهپاد و موشک کروز و موشک  بالستیک روانه اسرائیل کرد از ترس حمله متقابل اسرائیل بلافاصله اعلام کرد که از نقطه نظر ما ،  پاسخگویی به حمله اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق تامین شده است و دیگر جنگ دیگری لازم نیست ( بماند که این حمله که به قیمت صدها میلیون دلار برای ملت ایران هزینه  داشت و  99 درصد آن خنثی گشت).

 رهبران حماس و گروههای تروریستی فلسطینی و جمهوری اسلامی  معتقدند که جان فرزندانشان از آرمان شهادت مهمتر است . به عنوان مثال، زمانی که یک عامل انتحاری به همسر عبدالعزیز الرنتیسی، رهبر حماس تلفن کرد  تا از پسرش برای شرکت در عملیات دعوت کند او آن دعوت را نپذیرفت. (رادیو اسرائیل، 1 اوت 2002). و باید در نظر داشته باشیم که در هیچ یک از عملیات جمهوری اسلامی در داخل عراق و سوریه تاکنون هیچ یک از آخوندهای حاکم  و فرزندان این آخوندها کشته نشده اند.

 

به قول قدما: مرگ خوب است اما برای همسایه.

 

نویسنده: بیژن خلیلی