پس از فروپاشی پل فرانسیس اسکات کی در بالتیمور، شورای ملی امنیت حمل و نقل(NTSB) در گزارشی اعلام کرد که ۶۸ پل در سراسر آمریکا، از جمله ۷ پل در کالیفرنیا، ارزیابی کافی برای خطر برخورد کشتی‌ها را ندارند. این پل‌ها بر روی مسیرهای آبی مهم قرار دارند و ممکن است بدون آگاهی از میزان خطر، در برابر برخورد کشتی‌های بزرگ آسیب‌پذیر باشند.
پس از حادثه بالتیمور، برخی از نهادهای مسئول پل‌های کالیفرنیا اعلام کردند که بررسی‌های لازم را آغاز نموده اند. مقامات مسئول پل گلدن گیت تأکید کردند: " این پل دارای یکی از قوی‌ترین سیستم‌های حفاظتی در برابر برخورد کشتی‌ها در سواحل غربی آمریکا می باشد، اما با این حال، مطالعه‌ای برای بررسی ظرفیت حفاظتی پایه جنوبی پل در برابر برخورد کشتی‌ها در حال انجام است."
از میان ۷ پل کالیفرنیا که ممکن است در معرض خطر باشند، ۶ پل در منطقه خلیج سانفرانسیسکو قرار دارند و تنها پل جنوبی در این فهرست، پل کرونا در سن‌دیگو است. اداره حمل‌ونقل کالیفرنیا اعلام کرد که این پل‌ها به‌طور مرتب بازرسی شده و از نظر زلزله‌ای نیز مقاوم‌سازی شده‌اند.
شورای ملی امنیت حمل و نقل (NTSB) از مسئولین مربوطه خواسته است تا مطابق استانداردهای انجمن مهندسی راه و حمل‌ونقل آمریکا (AASHTO) ارزیابی ریسک انجام دهند و در صورت لزوم، برنامه‌ای جامع برای کاهش این خطر تدوین کنند.
متخصصان بر این باورند که پل‌های کالیفرنیا به دلیل مقاوم‌سازی در برابر زلزله کمتر از سایر پل‌های آمریکا در برابر برخورد کشتی‌ها آسیب‌پذیر هستند، اما فروپاشی پل بالتیمور نشان داد که حفاظت از پایه‌های پل در برابر کشتی‌های غول‌پیکر ضروری است. یکی از روش‌های مؤثر، تقویت موانع اطراف پایه‌های پل برای جلوگیری از برخورد مستقیم کشتی‌ها است.
در گزارش NTSB همچنین به این موضوع اشاره شده که اگر ارزیابی‌های ایمنی پل بالتیمور پیش از حادثه انجام شده بود، می‌توانست از این فاجعه جلوگیری کند. این سازمان تأکید کرده است که ارزیابی‌های مشابه برای پل‌های قدیمی دیگر، از جمله پل‌های کالیفرنیا باید الزامی شود.