نگارنده چندین بار در همین ستون در مورد عنصری به نام «مرتضی محیط» ضد آمریکایی ، ضد یهود و ضد اسرائیلی و هوادار جمهوری ننگین دامن اسلامی سخن به میان آورده و دروغ پردازی های او را راستی آزمایی کرده است. اکنون به این عنصر، عنصر دیگری به نام دکتر خسرو گلستانی با برنامه ای به نام قرن آسیا افزوده شده است.
ایشان در برنامه ای با عنوان «سخنرانی بی‌سابقه جفری سَکس درباره سیاست آمریکا با اروپا، روسیه، خاورمیانه، ایران » مطالبی تاریخی مطرح کرده است که در این جا به راستی آزمایی آن می پردازیم.
دکتر خسرو گلستانی ادعا کرده است که چون پرل هاربر در خاک آمریکا نیست، بنابراین ژاپنی ها به خاک آمریکا در جنگ دوم جهانی حمله نکرده اند. این به این می ماند که بگوییم عراق و یا امریکا که به جزیره خارک حمله کردند به ایران حمله نکرده اند. سپس ایشان اظهار می کند که ژاپنی ها تسلیم شده بودند و آمریکایی ها عمداً دو بمب اتمی را بر روی هیروشیما و ناکازاکی انداختند. در حالی که واقعیت این است که ژاپنی ها جنگ را آغاز کردند و پس از تسلیم بی قید و شرط آلمان نازی، در 26 جولای 1945 ، آمریکا، انگلیس و چین در پتسدام از ژاپن خواستند که بدون قید و شرط و بلافاصله تسلیم شود، وگرنه ادامه جنگ می تواند سبب انهدام کامل آن کشور شود که دولت ژاپن آن را نپذیرفت در نتیجه آمریکا 15 روز پس از آن، برای جلوگیری از تلفات بیشتر نیروهای امریکایی، دو بمب اتمی را بر دو شهر هیروشیما و ناکازاکی پرتاب کرد. مسئولیت اصلی خسارتهایی که بر مردم ژاپن وارد شد، دولت ژاپن بود، نه دولت آمریکا.
آقای گلستانی ادعا کرده است که آمریکا و کشورهای ناتو به دروغ از یوگسلاوی بهانه گرفتند و بمباران های غیر اخلاقی و غیر انسانی یوگسلاوی سبب کشتار مردم بی گناه شد که این نیز یک دروغ بیشرمانه ای بیش نیست. در جریان جنگ داخلی یوگسلاوی صربها هزاران نفر بوسنیایی، اکثراً مسلمان و بی دفاع را سلاخی کردند و آمریکا و کشورهای پیمان ناتو بارها از دولت یوگسلاوی به رهبری اسلوبودان میلوشویچ خواستند از نسل کشی اقوام غیر صرب خودداری کنند لکن دولت یوگسلاوی نپذیرفت و بناچار ارتش پیمان ناتو مجبور به بمباران شهرهای صربستان شدند تا این که پس از 78 روز دولت یوگسلاوی تسلیم شد. تعداد کشته شده های غیرنظامی حدوداً توسط دیده بان حقوق بشر 500 نفر تخمین زده می شود در حالی که موزه هولوکاست فقط یک فقره نسل کشی مسلمانان بوسنیایی را به شرح زیر مستند کرده است.
"در جولای 1995، در حالی که جنگ داخلی در بوسنی ادامه داشت، نیروهایی که مسئول کمک های بشردوستانه از سوی سازمان ملل متحد در شهر مسلمان‌نشین توزلا در شمال کشور مستقر بودند ، به یک واقعیت تکان‌دهنده پی بردند. آنها متوجه شدند که تقریباً همه کسانی که در اردوگاه افراد بی‌خانمان پناه جسته‌اند، زنان، کودکان یا افراد مسن هستند. هزاران مرد و پسر ناپدید شده بودند؛ به نظر می‌رسید که آنها به طرز معجزه‌آسا ناپدید شده‌اند.
با گسترش این خبر به جامعه بین‌المللی، حقیقت تکان‌دهنده شروع به آشکار شدن کرد: نیروهای صرب بوسنی به طور سیستماتیک تا 8,000 مرد مسلمان بوسنیایی را در سربرنیتسا اعدام کرده بودند—بزرگترین کشتار در اروپا از زمان هولوکاست."
آقای گلستانی ادعا می کند که پرزیدنت بیل کلینتون مسئول جنگ بالکان بوده، در حالی که دولت صربستان به رهبری اسلوبودان میلوشویچ مسئول قتل افراد بی گناه بوسنیایی بوده است. آقای گلستانی هم چنین ادعا می کند که اسلوبودان میلوشویچ در زندان مسموم شده است در حالی که او سکته قلبی کرده است. آقای گلستانی ادعای دیگری مطرح می کند و بلافاصله پس از گزارش دروغین در مورد مرگ اسلوبودان میلوشویچ می گوید که پس از مدتی وکیل مبرز این جنایتکار نیز به ضرب گلوله و در همین رابطه بی گناهی میلوشویچ به قتل می رسد. آقای گلستانی فراموش می کند بگوید که این وکیل 12 سال پس از مرگ میلوشویچ در یک نزاع بین باندهای جنایتکار صرب به قتل می رسد و ارتباطی با مرگ رئیسش نداشته است.
راستی آزمایی این دروغ پردازان را نگارنده در شماره های آینده ایرانشهر ادامه می دهد تا شاید با آگاهی یک بار دیگر از آن چه که بر ایران و ایرانی به دلیل پیروزی باطلی به نام خمینی اتفاق افتاد، جلوگیری شود.
نویسنده: بیژن خلیلی
لینک منابع :