بعدازظهر آفتابی ماه دسامبر در لس آنجلس است و گوگوش - معروف‌ترین ستاره پاپ و اسطوره زیبایی قرن بیستم ایران – زندگی خود را در کنار نوه‌اش، میا قربانی، سپری می کند . او مثل همیشه خوش صحبت و گرم است با موهای بلوند کوتاه و گردنبندی طلایی به شکل ایران که در گردنش انداخته است.

خانه یک طبقه و ساده  ای که در کنار کوههای سانتا مونیکا درمحله بورلی کرست واقع شده است. وقتی وارد منزل او می شوید، فراموش می کنید که در خانه یک فوق ستاره بین المللی هستید. در آنجا احساس راحتی می کنید. فرش های رنگارنگ ایرانی کف اتاق نشیمن و غذاخوری را پوشانده است و قاب های میناکاری با عکس های خانوادگی بر روی میز چشمها را می نوازد. نقاشی‌های رنگ روغنی که زنان و اسب‌های ایرانی با لباس سنتی را به تصویر کشیده است، زینت بخش دیوارهای منزل اوست. 

به همراه گوگوش 72 ساله به آشپزخانه اش می رویم تا قهوه ای برای من و نوه اش درست کند. میای 20 ساله در لس آنجلس، محل سکونت بزرگترین جامعه ایرانی خارج از کشور، به دنیا آمده و بزرگ شده  است. میا در حالی که قهوه اش را می خورد، مقداری کلوچه کشمشی ایرانی به من تعارف می کند. هر دو در کنار هم روی مبل بژ رنگی نشسته اند. جدا از رفتار یک مادربزرگ مهربان، نمونه کاملی از یک مهمان نوازی ایرانی با سنت و آیین دیرینه ما به نام «تعارف» است. 

زمان زیادی نگذشته بودکه متوجه شدم باید در مورد مسأله مهمی صحبت کنم که این روزها زنان ایران با آن درگیر هستند. از دهه هشتم قرن بیستم، رژیم جمهوری اسلامی از بدن زنان به عنوان ابزاری برای پیشبرد برنامه های ایدئولوژیک و سیاسی خود استفاده کرده است. در میان این نبرد طولانی مدت، روسری به عنوان قوی‌ترین نماد تسلط بر زنان ایران بوده است. 

زنان در ایران یک گروه یکپارچه نیستند. تعداد بسیاری از آنها سالهاست که با  افتخار به عنوان بخشی از فرهنگ و ایمان خود روسری برسر می کنند. در عین حال، طیف وسیعی از زنان نمی خواهند حجابشان را رعایت کنند. این وضعیتی است که گوگوش آن را درک می کند و این نشان دهنده وجود یک جامعه متنوع و متکثر ایران است . 

گوگوش که خود در یک خانواده سنتی در تهران بدنیا آمده است، در مورد پوشش خانواده پدری اش می گوید: " مادربزرگ پدری ام، فرد مذهبی بود و روسری سرش می کرد."

حال در ایران، دختران دانش آموز در کلاس درس مقنعه های خود را از سر برمی دارند و سرودهای مقاومت می خوانند و شعار بر روی دیوارها می نویسند. آنها در انظار عمومی گیسوان خود را کوتاه می کنند که این کار نماد عزاداری و خشم است، در حالی که زنانی دیگر روسری خود را برمی دارند و در آتش می سوزانند یا بالای سر خود تکان می دهند و شعار «زن، زندگی، آزادی» سر می دهند.

این اعتراضات اکنون به یکی از بزرگترین اعتراضات علیه رژیم جمهوری اسلامی از سال 1979 تبدیل شده است. این مبارزه دیگر فقط برای حقوق زنان و انتخاب نوع پوشش آنها نیست. بلکه انقلابی برای بدست آوردن انواع آزادی است که مشروعیت رژیم را تهدید می کند. 

گوگوش و نوه اش میا نیز اعتراضات در ایران را پیگیری می کنند.

از گوگوش در مورد دختران و زنان جوانی که این اعتراضات را رهبری می کنند می پرسم، او در پاسخ می گوید:  من از آنها« شجاعت و قدرت»آموختم. این نسل جوان با مبارزه خود، می‌گویند «مرا بکش» تا برای نسل بعدی آزادی به ارمغان آورم."

گوگوش در حالی که بغض گلویش را گرفته بود، اشکهایش را پاک می کند و می‌گوید: " تمام زندگی‌ و حرفه من برای مردم ایران بوده و هست. برای آنها می‌خواندم ولی حال با شرایط موجود در ایران، دیگر نمی توانم بخوانم و نمی خواهم بخوانم."

 

میا در این گفت و گو، آرزو می کند که کاش می توانست نقش مهمی در این اعتراضات داشته باشد و مانند مادربزرگش، صدای مردم ایران باشد. او می گوید: " این نسل قوی و  نترس است. چراکه دختران جوان زندگی خود را برای آزادی دیگران به خطر می اندازند و این خیلی ناراحت کننده است که من از راه دور کار زیادی نمی توانم انجام بدهم. "

میا می گوید: من به عکس های مادربزرگم از زمانی که جوان تر بود نگاه می کنم و خودم را می بینم. او اعتراف می کند که تا چند سال پیش که مادربزرگش را در اینترنت جستجو می کرد و فیلم های او را می دید، به ستاره بودن گوگوش در جهان پی نبرده  بود. 

در سال های اخیر رابطه گوگوش و نوه اش میا، بیشتر شده است. این رابطه حدود دو سال پیش، زمانی شروع شد که میا علاقه بیشتری به کشف ریشه های ایرانی خود پیدا کرد. میا می گوید: «من می خواستم داستان های بیشتری درباره گذشته مادربزرگم بشنوم و سعی می کردم عکس ها و فیلم های بیشتری از او ببینم. او می گوید: " من او را می‌پرستم و او را بسیار تحسین می‌کنم. به‌ویژه با همه مسائل و سختی هایی که با آن مواجه بوده  است."

میا در ادامه می گوید : من همیشه به موسیقی ایرانی گوش می دهم. چون به من که در یک محیط ایرانی بزرگ نشده ام، کمک می کند فرهنگ ایران را بهتر بشناسم. از طرفی پدرم( پسرگوگوش) و مادرم آمریکایی شده اند و با من خیلی کم فارسی صحبت می کنند . در این میان گوگوش اضافه می کند : من و نوه ام به هم نزدیکتر هستیم تا من با پسرم"

گوگوش در خصوص ترک وطن و زندگی در خارج از ایران می گوید: «در ابتدا زندگی دور از ایران برایم سخت بود.  چون تمام عمرم را در ایران گذراندم و قلبم هنوز آنجاست. زبانم فارسی است. فرهنگ من ایرانی است."  

گوگوش در پایان این مصاحبه خطاب به جوانانی که اعتراضات در ایران را رهبری می کنند، گفت: "شما جوانان تنها نیستید. ما به اتحاد شما افتخار می کنیم. ایران دوباره بدست شما فرزندان این سرزمین، آزاد خواهد شد.

 

ترجمه گروه خبری ایرانشهر 

منبع : سایت خبری مجلله آلوره allure