ابراهیم تقوی شیرازی مشهور به «ابراهیم گلستان»، نویسنده و فیلم‌ساز مشهور ایرانی متولد ۲۶ مهر ۱۳۰۱ بود. او در سال ۱۳۲۰ برای تحصیل حقوق به تهران رفت. در آنجا با دختر عمویش فخری گلستان (تقوی شیرازی) ازدواج کرد و بعدها به شرکت نفت رفت، کتاب نوشت، فیلم ساخت و با بسیاری از روشنفکران و اهل سیاست ایران دوستی کرد. 

ابراهیم گلستان یکی از پایه‌گذاران جریان موج نو در سینمای ایران بود. ساخت فیلم‌هایی همچون "موج و مرجان و خارا"، "از قطره تا دریا"، "یک آتش"، "خواستگاری"، "تپه‌های مارلیک"، "خشت و آینه" (۱۳۴۴) و "اسرار گنج دره‌ی‌ جنّی" (۱۳۵۰) از کارهای سینمایی او می باشد. 

گلستان همچنین تهیه‌کننده فیلم "خانه سیاه‌ است" بود که فروغ فرخزاد آن را کارگردانی کرد. او به خوبی اندیشه‌های فروغ را می‌شناخت. ابراهیم گلستان در پنجاهمین سالگرد درگذشت فروغ فرخزاد درباره خاطراتش از این شاعر و اندیشه‌هایش سخن گفت.  یکی از نکاتی که وی درباره آن سخن گفت، موضوع «مرگ‌اندیشی در فروغ و اشعار او» بود. 

گلستان در یک جمع‌بندی کلی از فروغ فرخزاد و اندیشه مرگ‌اندیشی او چنین یاد کرد: " اگر مرگ نباشد زندگی بی‌معنی است زیرا زندگی مانند خورشید است که تا زمانی که در آسمان است، یعنی وجود دارد."

یکی از آخرین آثار ابراهیم گلستان که در ایران منتشر شد، کتاب «برخوردها در زمانۀ برخورد» می باشد. گلستان در این کتاب خاطرۀ روزهایی را تعریف می‌کند که در آبادان برای شرکت نفت ایران و انگلیس کار می‌کرده و فرستادگان دکتر مصدق، تحت هدایت مهدی بازرگان برای «خلع ید» به آنجا رفته بودند.

از دیگر آثار گلستان می توان به «مد و مه»،  «گفته ها»، «شکار سایه»، «خروس»، «جوی و دیوار تشنه» و «آذر، ماه آخر پاییز» اشاره کرد. 

 

ابراهیم گلستان در سال ۱۳۵۷ با وقوع انقلاب برای همیشه ایران را ترک کرد و ساکن انگلستان شد. او نظرات خود را در مصاحبه‌های پرشمارش با صراحت و پرشور ابراز می‌کرد و فعالان فرهنگی را گاه با ادبیاتی تند و تیز به باد انتقادی بی‌پروا می‌گرفت.