در زمان اشغال سفارت آمريكا، در انفجار ساختمان حزب جمهورى اسلامى و كشته شدن آيت الله بهشتى، در انفجار كاخ رياست جمهورى و كشته شدن رئيس جمهور و نخست وزير، در قيام سى تير ١٣٦٠ و فرار بنى صدر رئيس جمهور وقت، در اواخر جنگ و شكست جمهورى اسلامى و پذيرش قطعنامه سازمان ملل كه آقاى خمينى آنرا جام زهر ناميد، در هنگام مرگ اولين رهبر جمهورى اسلامى بعد از ده سال و خيزش دانشجوئى سال ١٣٨٨ و كشته شدن ندا آقا سلطان در خيابانهاى تهران و بعد از آن آبان ١٣٩٨ با گران شدن بنزين و كشته شدن بيش از هزار و پانصد جوان در سرتاسر ايران و دو سال قبل يعنى سال ١٤٠١و كشته شدن مهسا در بازداشت پليس حجاب و خيزش سراسرى در تمام شهرهاى ايران كه با شقاوت هرچه تمامتر نيروهاى سركوب روبرو شد و مجدداً بيش از ١٥٠٠ جوان در خيابانهاى ايران قربانى شدند، هميشه اين جمله را مى شنيديد كه «جمهورى اسلامى در لبه پرتگاه قرار دارد و بزودى سقوط خواهد كرد» حتى يكبار رهبر حكومت ملايان در سخنرانى خود اين جمله را تكرار كرد و هشدار داد كه "دژمن" در كمين است، اما با تمام اميدهائى كه به اين خيزش ها و اعتراضات مردمى بسته شد آرمان مردم بوقوع نپيوست و سرانجام با هزاران كشته و مجروح و زندانى سركوب گرديد.
امروز داستان متفاوت است، رژیم جمهورى اسلامى و حكومت ملايان در ضعيف ترين زمان خود در چهل و شش سال گذشته قرار دارد، در دوران احمدى نژاد و هشتصد ميليارد دلار درآمد از فروش نفت آنقدر پول داشتند كه نمى دانستند با آن چه بكنند، جمهورى اسلامى چه در سياست خارجى و چه داخلى از موضع قدرت حرف ميزد و ريخت و پاش هاى مالى باعث شده بود كه تقريبا نيمى از جمعيت ايران و بيشتر كشورهاى خارجى چشم خود را بر روى مشكلات ببندند و حداقل براى مدتى با دريافت يارانه و يا معاملات چرب و نرم از ملايان حمايت كنند. اما امروز قضيه كاملاً متفاوت است. اولاً درآمدهاى حكومت به حداقل رسيده و همان چندرغاز نفتى كه بصورت قاچاق به چين،كره شمالى و جنوبى و چند كشور ديگر مى فروشند بخاطر تحريم ها قادر به دريافت وجه آن نيستند و از طرف ديگر شرايط درون كشور امكان هرگونه سرمايه گذارى را كاملاً از بين برده و ضمناً خزانه كشور هم به لطف عمامه داران طماع كاملاً خاليست و دست درازى به خزانه ملى كه شخصاً زير نظر آقاى خامنه اى و نماينده ايشان در بانك مركزى اداره مى شود و همچنين خالى كردن صندوق هاى بازنشستگى كارگران و كارمندان كشور توسط آقا زاده ها و يا وابستگان به دستگاه رهبرى باعث شده است كه تمام بانك هاى كشور كاملاً ورشكسته شده و با كلاه بردارى از جيب مردم امورات خود را بگذرانند و آقاى پزشكيان رئيس جمهور جديد هم با ارائه لايحه بودجه پيشنهاد افزايش چهل درصدى مالياتها، همچنين قيمت بنزين و ساير خدمات عمومى مثل آب و برق و گاز شده است.
در زمان نگارش اين متن قيمت دلار به مرز هفتاد هزار تومان رسيد و قيمت طلا آنقدر بالا رفته كه مردم بدبخت ايران فقط بايد در صدها حرم و امامزاده آنرا لمس كنند و در رويا ببينند. در چنين شرايط اسفبارى كه شاهد تورم ٤٠ درصدی نسبت به سال قبل هستيم و مردم نگران نان شب خود هستند، حكومت ملايان تازه به فكر گردنكشى افتاده و كشور را درگير جنگى ناخواسته و نابرابر با اسرائيل كرده است كه جز نابودى خودش فرجام و پايانى ديگر بر آن متصور نيست و آخرين نكته مهم و كليدى آنكه امروز بالغ بر ٨٠ درصد ملت ايران از اين حكومت بيزارند و نه تنها از آن حمايت نخواهند كرد بلكه، خواهان محو آن از صفحه روزگار هستند و امروز آن جمله معروف كه «جمهورى اسلامى در لبه پرتگاه قرار دارد» بيشتر مصداق پيدا مى كند.
نویسنده : بهداد جاودان