کتاب رفیق آیت الله در ده فصل و 600 صفحه، به بررسی اسناد مربوط به نقش کلیدی سازمان امنیت شوروی در طراحی و اجرای انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی می پردازد. این کتاب همچنین از کمک‌های آشکار و پنهان این سازمان مخوف برای رسیدن سید علی خامنه‌ای به مقام ولی مطلقه فقیه در ایران، پرده بر می‌دارد.

در هر یک از فصل های ده گانه این کتاب با یکی از رازهای سر به مهر و معماهای ترسناک در تاریخ انقلاب اسلامی مواجه خواهید بود که علاوه بر رمز گشایی از آنها تلاش شده است تا امکان تحقیق مستقل و موضوعی برای پژوهشگران در آن زمینه خاص نیز فراهم گردد. طرح گسترده سازمان امنیت شوروی برای استفاده از روحانیون شیعه برای مقابله با ایالات متحده و اسرائیل، برنامه ریزی برای انقلاب اسلامی و ایجاد آشوب و خرابکاری وسیع در ایران برای روشن کردن آتش انقلاب و سرنگونی حکومت شاه از جمله فاجعه آتش زدن سینماها و کشتارهای ساختگی که مربوط به فعالیت این سازمان پیش از انقلاب بوده است، در چهار فصل نخست کتاب «رفیق آیت الله» برای نخستین بار به صورت مدون افشا شده است.

در فصل‌های پنجم و ششم این کتاب به نقش سازمان امنیت شوروی و ماموران این سازمان همچون سید علی خامنه‌ای و سید محمد موسوی خویینی‌ها در تاسیس سپاه پاسداران، اشغال سفارت ایالات متحده در تهران، کشف و خنثی سازی کودتای نوژه و توطئه برای برکناری نخستین رییس جمهور ایران اشاره می‌شود.

در فصل های هفتم و هشتم کتاب رفیق آیت‌الله، انفجارهای خونین تابستان سال ۱۳۶۰ خورشیدی که به کشته شدن بسیاری از مقامات طراز اول جمهوری اسلامی منجر شد، بررسی و اثبات شده‌است که سازمان امنیت شوروی با همکاری خامنه‌ای و یک تیم وفادار به وی در طراحی و اجرای تمام این عملیات های تروریستی نقش مستقیم داشته اند. کشه شدن دکتر چمران، آیت الله بهشتی، رییس جمهور رجایی و نخست وزیر باهنر توسط خامنه ای، راه برای رسیدن وی به قدرت هموار کرد. در فصل پایانی کتاب به کمک های سازمان امنیت شوروی پس از به قدرت رساندن خامنه ای پرداخته شده است. 

در انتخاب منابع برای این کتاب تلاش شده‌است تا منابعی مورد استفاده قرار گیرد که به دور از حب و بغض‌های شخصی و گروهی، امکان بیرون کشیدن واقعیات تاریخی از زیر آوار جنگ روانی طرف های درگیر وجود داشته باشد. این فضای مسموم که ویژگی بارز دوران جنگ سرد بوده است، تحقیق و پژوهش دقیق و قابل اطمینان در خصوص هر موضوع سیاسی، اجتماعی و تاریخی مرتبط با این دوران را بسیار دشوار ساخته بود. به این منظور در کتاب رفیق آیت الله، از روشی دشوار اما بسیار قابل اطمینان برای کشف و اثبات واقعیات تاریخی استفاده شده است. برای نمونه در مورد نقش سازمان امنیت شوروی در حوادث تاریخی مرتبط با انقلاب اسلامی و اقدامات روحانیون حاکم بر ایران و طرفدارانشان در سالهای پس از انقلاب، به جای مراجعه به منابع وابسته به مخالفان حکومت و آپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی، به منابع درون حکومتی رجوع شده است و بر پایه مصاحبه‌ها و کتاب های خاطرات مقامات جمهوری اسلامی و همچنین تاریخ نگاری‌های رسمی، به بررسی تطبیقی آنها با اسناد معتبر و خاطرات منتشر شده توسط افسران سازمان امنیت شوروی که مرتبط با همان دوره تاریخی خاص بوده اند، پرداخته شده است.

به جرات می‌توان گفت تمام منابع مورد استفاده، بر گرفته از اسناد رسمی منتشر شده توسط جمهوری اسلامی، دولت روسیه و منابعی از این دست می‌باشد تا کمترین امکان بهانه جویی برای این حکومت‌های سرکوب گر وجود داشته باشد. همچنین اسناد محرمانه و طبقه بندی شده سازمان امنیت شوروی سابق، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و سازمان اطلاعات و امنیت مرکزی آمریکا که پس از سه دهه امکان انتشار یافته‌اند، در نگارش این کتاب و زدودن گرد و غبار از حافظه تاریخ معاصر پس از انقلاب اسلامی در ایران، تاثیر فراوانی داشته است. از همه این موارد مهمتر اسناد محرمانه‌ای است که از دانشگاه پاتریس لومومبا یا همان دانشگاه دوستی ملل در مسکو به دست آمد و به طور اختصاصی و برای نخستین بار در کتاب رفیق آیت الله منتشر می‌شود.

امیرعباس فخرآور (سیاوش) در پانزدهم تیرماه ۱۳۵۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. پدر بزرگ وی خواهرزاده رضاشاه کبیر و پدر وی افسر نیروی‌ هوایی ارتش بود. مبارزات آزادیخواهانه وی در نوجوانی آغاز شد و در نوزده سالگی با ورود به دانشکده پزشکی ارومیه در سال ۱۳۷۳ خورشیدی اوج گرفت. وی از پیشگامان نسل جدید جنبش دانشجویی ایران بود که ده سال پس از انقلاب فرهنگی آغاز شد و رژیم جمهوری اسلامی را به چالش کشید. در سال ۱۳۷۵ خورشیدی توسط شعبه چهار دادگاه انقلاب ارومیه به سه سال زندان و تبعید از ارومیه به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر محکوم شد.

در سال ۱۳۷۶ نخستین کتاب وی با عنوان "سبزترین چشم زمین" منتشر شد که در مقدمه آن، دوازده سال پیش از شروع جنبش سبز در ایران، وقوع آنرا پیش بینی کرده بود. امیرعباس در سال ۱۳۸۰ خورشیدی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به هشت سال زندان به واسطه نقش داشتن در اعتراضات دانشجویی هجدهم تیرماه ۱۳۷۸ خورشیدی و همچنین دومین کتابش با عنوان اینجا چاه نیست محکوم شد. این رمان که پیش از آن کاندیدای دریافت جایزه ادبی پائولو کوئیلو شده بود، مورد تشویق انجمن جهانی قلم قرار گرفت و امیرعباس فخرآور به عنوان جوان‌ترین نویسنده ایرانی در ۲۶ سالگی عضو افتخاری انجمن قلم کانادا و انگلستان شد.

همچنین انجمن جهانی قلم روز پانزدهم نوامبر سال ۲۰۰۴ میلادی را به عنوان روز نویسنده زندانی به بررسی آثار وی اختصاص داد. فخرآور در طول دوران زندان، تحصیلات خود در دانشکده حقوق را به پایان رساند و در نهایت پس از پنج سال حبس، موفق به فرار از زندان اوین شد و به ایالات متحده آمریکا رفت. در سال ۲۰۰۷ میلادی، جایزه آنی تیلور را به واسطه شهامت و ایستادگی در مبارزه با دیکتاتوری از بنیاد آزادی هاروویتز دریافت کرد.

تاسیس نسل جدید کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، انستیتوی آزادی ایرانیان و کنگره ملی ایرانیان و پیشنهاد طرح تحریم نفت ایران از جمله موفقیت‌های وی در طول یک دهه اقامت وی در آمریکا بوده است. فخرآور در این مدت در کنگره ایالات متحده، پارلمان کانادا، پارلمان انگستان، پارلمان فنلاند و پارلمان اسرائیل با ایراد سخنرانی به افشای جنایات جمهوری اسلامی و دفاع از حق مردم آزادیخواه ایران پرداخته است. امیر عباس فخرآور از سال ۲۰۱۰ میلادی تدریس در دانشگاه امنیت ملی و سیاست خارجی واشینگتن را آغاز کرد و در حال حاضر استاد قانون اساسی در دانشگاه ایالتی تگزاس می‌باشد.