اندازه گیری دمای زمین از سال ۱۸۸۰ میلادی آغاز شد. گاز های گلخانه ای مسئول اصلی تغییرات آب و هوایی در طول دو قرن گذشته هستند. فعالیت های انسانی سبب می شوند که گازهای گلخانه ای در جو زمین ازاد شوند. گاز های گلخانه ای به گازهایی اطلاق می شود که از طریق سوختن مواد فسیلی برای کارخانجات و حمل و نقل و نیز صنایع ایجاد می شوند. این گازها شامل بخار آب، دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن و غیره هستند و بطور طبیعی در جو موجود هستند. چنانچه به میزان این گازها افزوده شود، مانند یک پوشش گرم، جو کره زمین را در بر می گیرند که به آن «اثر گلخانه ای» می گویند.
چنانچه برای بهبود شرایط اسفبار موجود اقدامی به عمل نیاید،ما بزودی شاهد مهاجرت افراد بیشماری خواهیم بود که به دلیل گرما، کمبود آب و مواد غذایی، آسیب پذیر شده و ناگزیر به ترک سرزمین خود خواهند شد. بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی از بین خواهند رفت. تغییرات غیر قابل بازگشت، مانند ذوب شدن یخ های قطبی و بالا آمدن سطح اقیانوس ها و از بین رفت اکوسیستم هایی مانند صخره های مرجانی نیز از عواقب دیگر خواهند بود.
ال گور (Al Gore) معاون پیشین ریاست جمهوری امریکا در طول سالیان گذشته به خطرات ناشی از گرمایش جو زمین اشاره کرده و نادیده گرفتن این مسئله حیاتی را با جدی نگرفتن تهدید فاشیسم در سال های ۱۹۳۰ و عواقب مرگبار آن مقایسه کرده است.
ال گور با استناد به جمله معروف وینستون چرچیل با این مضمون که هر اندازه مسئله را نادیده بگیریم، زمانی فرا می رسد که ناگزیر به رویارویی آن خواهیم شد، گفته است که هم اکنون، زمان رسیدگی جدی به مسئله گرمایش زمین فرا رسیده است و گرنه با از بین رفتن حیات بر کره زمین مواجه خواهیم شد. او‌اضافه می کند که دیگر زمان استفاده از جو زمین به عنوان «فاضلاب باز» برای تخلیه گازهای گلخانه ای بسر آمده است. ال گور معتقد است که برای بهبود شرایط می بایست سیاست «شفافیت رادیکال» را اتخاذ و مسببین غیر مسئول ایجاد گازهای گلخانه ای را شناسایی کنیم.
برای مقابله با گرمایش جهانی می توان به این راهکارها اشاره کرد: حفاظت از جنگل ها و احیای گیاهان، کاشتن درخت، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، تولید کمتر زباله، مصرف کمتر سوخت ماشین و خود رو، افزایش بکارگیری انرژی بادی و خورشیدی (سیستم های سولار)، تولید سوخت های زیستی از زباله های زیست محیطی و کاهش خرید کالاهای مصرفی غیر ضروری.
پیرایه