از يك طرف حزب دمكرات در ابتداى مبارزات انتخاباتى بسيار ضعيف ظاهر شد و آقاى بايدن بخاطر كهولت سن و عدم قاطعيت در مواضع، تقريباً صحنه را به رقيب واگذار كرده بود و اگر به همان صورت ادامه پيدا مى كرد، بدون شك آقاى ترامپ براحتى اين انتخابات را مى برد. امّا حدود يكماه قبل حزب دمكرات كه خطر را احساس كرده بود، در يك مانور غير منتظره از آقاى بايدن خواست كه از كانديداتورى منصرف شود و اين جايگاه را به خانم كاملا هريس يعنى معاون خود بسپارد. كارى بسيار پر ريسك و در تاريخ آمریکا بي سابقه بود و اين شانس را به خانم هريس مى داد كه اوّلين رئيس جمهور زن آمریکا باشد. به هرحال اين مهم اتّفاق افتاد و خانم كاملا هريس كه دكتراى حقوق دارد و آخرين شغل او  قبل از معاونت رياست جمهورى، دادستان كلّ ايالت كاليفرنيا بوده است، پرچم حزب خود را بدست گرفت و با اقبال بي سابقه اى روبرو شد و براى اولين بار در تاريخ آمریکا توانست در عرض كمتر از يك ماه بيش از نيم ميليارد دلار كمك هزينه انتخاباتى جمع كند و حمايت بسيارى از شخصيت هاى سياسى و اجتماعى و بيش از همه مردم آمریکا را بدست آورد و در همين مدّت كوتاه از رقيب خود يعنى آقاى ترامپ در ايالت هاى كليدى پيشى گرفت و اگر اتفاق غير مترقّبه اى در دوماه آينده پيش نيايد، بدون شك مردم آمریکا و جهان شاهد اوّلين رئيس جمهور زن امريكا خواهد بود. 

دليل نگارش اين مقدّمه آن بود كه هموطنان بسيارى در اين آشفته بازار و بدون آگاهى از سيستم انتخابات آمریکا و بر مبناى خيالات و توهّمات خود شروع به حمله به سيستم انتخابات آمریکا كردند و كامنت هایی را نوشتند يا به زبان آوردند كه همه عارى از حقيقت است. ( اين انتخابات تقلبى است، سرمايه داران اين خانم را عَلم كرده اند، جمهورى اسلامى پشت اين خانم است، مطبوعات و رسانه هاى آمریکا او را باد مى زنند و …)

متاسفانه اينگونه نظرات از روى ناآگاهى به سيستم انتخابات در آمریکا می باشد. اولاً هر ايالتى مستقلاً و بسته به جمعيت خود و تعداد نمايندگان در مجلس نمایندگان و مجلس سنا، داراى تعدادى رأى الكترال است، مثلاً ايالتى مانند كاليفرنيا بخاطر جمعيت زياد داراى پنجاه و چهار رأى الكترال است و اگر از بيست ميليون رأى دهنده در آن ايالت ده ميليون و يك نفر به يك كانديدا رأى بدهند تمامى پنجاه و چهار راى الكترال آن ايالت به حساب او مى رود و رأى آن ده ميليون بقيّه بى اثر است و در ايالتى مثل آلاسكا و يا هاوائى كه فقط دو يا سه راى الكترال دارد همين قانون حكمفرماست بهمين دليل در انتخابات سال ٢٠١٦ خانم كلينتون سه ميليون رأى بيشتر از آقاى ترامپ آورد؛ امّا انتخابات را به او باخت. مسئله ديگر آن است كه سيستم رأى گيرى كاملاً كامپيوترى است و تمامى رأى دهندگان بايد سيتيزن آمریکا باشند و قبلاً براى دريافت كارت رأى نام نويسى كنند. به همين دليل امكان هيچگونه تقلّب در انتخابات نيست و مردگان و يا مهاجرين غير قانونى نمى توانند رأى بدهند.دور قبل با تمام ادّعاهاى واهى بيش از پنجاه دادگاه فدرال اين سيستم و آراى اخذ شده را بررسى كردند و حتّى يك مورد رأى باطله و تقلب پيدا نشد. 

نكته آخر آنكه هموطن گرامى، ملّت امريكا براى خودشان رئيس جمهور انتخاب مى كنند نه براى من و شما و هركدام كه انتخاب شوند بايد سياست كلّى امريكا را در مورد جمهورى اسلامى دنبال كنند. به همين دليل مى بينيد كه بعد از افتضاح كارتر، پرزيدنت ريگان از حزب جمهوريخواه قدرت را بدست گرفت و به تمام سياستهاى كارتر انتقاد داشت، امّا همان مسير را پيمود و از برگ گل بالاتر به ملّايان نگفت و بعد هم بوش پدر، كلينتون، بوش پسر، اوباما، آقاى ترامپ و بايدن همان سياست مماشات را ادامه دادند. 

از این روی، دخيل بستن به هركدام از آنها اتلاف وقت و انرژى و بيراهه روى است و از اين امامزاده ها معجزه اى براى ملّت ايران اتّفاق نخواهد افتاد.

 

نویسنده: بهداد جاودان - آتلانتا