مراکز تماس و بخش پذیرش مطب پزشکان، به‌ویژه در کشورهایی مانند فیلیپین که بیش از ۲۰۰ هزار نفر در این حوزه فعالیت می کنند، سال‌ها نقش واسطه میان بیماران و نظام سلامت را ایفا کرده‌اند. اما اکنون شرکت‌هایی مانند Zocdoc اعلام کرده‌اند که در ۷۰ درصد موارد، هوش مصنوعی قادر به مدیریت مکالمات بیماران بدون نیاز به اپراتور انسانی است. این تغییر، نارضایتی بیماران از تماس‌های طولانی یا پاسخ‌های ناکامل را هدف گرفته است.

 

در حالی‌که بسیاری از مدیران فناوری و سلامت از هوش مصنوعی به‌عنوان مکملی برای کارکنان صحبت می‌کنند، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد هدف برخی شرکت‌ها، کاهش نیروی کار و هزینه‌های مربوط به آن است. استفاده از مدل‌هایی که توانایی تحلیل صدای بیمار را دارند، یا ابزارهایی که مستندات پیچیده بیمه را برای کارکنان خلاصه می‌کنند، این روند را تسریع کرده‌اند.

 

با این حال، کارشناسان حوزه سلامت هشدار می‌دهند که اعتماد، همدلی و درک موقعیت‌های حساس که توسط انسان‌ها ارائه می‌شود، هنوز از توان هوش مصنوعی خارج است. نگرانی‌هایی نیز درباره تأثیر روانی کار در محیط‌های تحت نظارت شدید یا جایگزینی شغلی وجود دارد. به نظر می‌رسد ورود هوش مصنوعی به مراکز تماس، آغاز مرحله‌ای جدید در تعامل میان فناوری و سلامت است؛ مرحله‌ای که هنوز پاسخ‌های روشنی برای همه پرسش‌هایش ندارد.