در این مطالعه، ۴۰ فرد سالم و فعال فیزیکی بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سال شرکت کردند. این افراد ابتدا یک رژیم یکسان برای تطبیق تغذیه‌ای دریافت کردند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه با رژیم‌های گیاه‌خواری کامل و همه‌چیزخواری (با ۷۰ درصد پروتئین حیوانی) تقسیم شدند. هر گروه به دو زیرگروه تقسیم شد که در آن‌ها نحوه توزیع پروتئین در وعده‌های غذایی متفاوت بود.
نتیجه مهم این تحقیق آن بود که بین رژیم گیاهی و حیوانی از نظر تأثیر بر عضله‌سازی تفاوت معناداری وجود ندارد، مشروط بر این‌که مصرف پروتئین کافی باشد.
نیکلاس برد، سرپرست پژوهش و استاد حرکت‌شناسی دانشگاه ایلینوی، گفت:«برای مدت‌ها تصور می‌شد که پروتئین حیوانی برای رشد عضلات بهتر است، اما یافته‌های ما این دیدگاه را زیر سؤال می‌برد.» جیمز مک‌کِندری، پژوهشگر در دانشگاه بریتیش کلمبیا، نیز اظهار کرد:«در شرایطی که پروتئین گیاهی به میزان کافی و در قالب وعده غذایی کامل مصرف شود، تفاوت‌های کیفی میان آن با پروتئین حیوانی اهمیت خود را از دست می‌دهند.»
این نتایج می‌تواند نگرش عمومی به منابع پروتئینی، به‌ویژه در میان ورزشکاران و بدنسازان، را تغییر دهد و جایگاه رژیم‌های گیاه‌محور را در برنامه‌های تغذیه‌ای تقویت کند. همچنین، این یافته‌ها گامی مؤثر در جهت توسعه رژیم‌های پایدارتر از نظر زیست‌محیطی و اخلاقی به شمار می‌آیند.