قطع اینترنت در نوامبری که گذشت نه فقط منجر به پیشگیری ناراضیان از تشکیل اجتماعات شد، بلکه مخابره وقایع مرگبار نیز به خارج از کشور در زمان وقوع به طور کلی مختل شد. قطعی اینترنت و بی‌خبری تظاهر کنندگان منجر به کشته شدن بیش از 300 نفر(عفو بین الملل )  و به قولی 1500 نفر (خبرگزاری رویتر) از فعالان این حرکت به دست قوای ضدشورش دولتی گردید.

جمهوری اسلامی به منظور به حداقل رساندن وابستگی افراد به شبکه اینترنت جهانی، اقدام به برقراری یک شبکه داخلی نموده است و با ارائه قیمت‌های فوق‌العاده نازل میلیون‌ها ایرانی را تشویق به استفاده از این شبکه نموده‌اند.

علیرغم قیمت‌های پایینتر این شبکه‌های داخلی مردم استقبال چندانی از این شبکه‌ها به دلیل احتمال استراق سمع‌های دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی ایران، ننموده‌اند.

پس از لغو قرارداد اتمی برجام توسط پرزیدنت ترامپ در سال گذشته، و برقراری مجدد تحریم‌ها از سوی امریکا کمپانی‌ها بزرگ به مانند Google App Engine، Digital.com و Git Lab قراردادهای خود را با ایران لغو کردند. این لغو قراردادها باعث شد که فعالان حقوق بشری ایرانی که در امور اینترنتی خبره هستند نتوانند ارتباط مردم ایران را با اینترنت ممکن کنند.

ایرانشهر: متاسفانه دولت امریکا به جای این که معافیت برای کشورهای دوست خود را در معاملات نفتی آنها با ایران برقرار کند می‌بایست معافیت از تحریم ها را برای کمپانی‌های بزرگ اینترنتی برقرار می‌کرد.