به نظر می رسد جلوگیری از حضور شاهزاده پهلوی در دو سخنرانی مهم بدلیل فشار دیپلوماتیکی است که رژیم جمهوری اسلامی ایران بر این دو کشور وارد کرده است که اگر می خواهید با من مذاکره کنید از حضور ایشان در کشورهای خود جلوگیری کنید و در این کار تا حدودی موفق بوده است. اما آیا این موفقیت، در خاموش کردن صدای ایرانیان که از سوی شاهزاده رضا پهلوی به نیابت از آنان قرار بود سخن بگوید و رژیم جمهوری اسلامی را در عدم رعایت حقوق بشر زیر سوال ببرد،درازمدت خواهد بود؟ یعنی جمهوری اسلامی می تواند با دادن امتیاز به کشورهای اروپایی از فعال شدن مکانیزم ماشه جلوگیری کند و از سوی دیگر فریاد ایرانیان را برای آزادی و دموکراسی خواهی و برقراری عدالت خاموش کند؟ زهی خیال باطل.
خانم نسرین بهرامپور که گزارش ها و ترجمه های ایشان را در شماره های پیشین ایرانشهر را حتماً ملاحظه کرده اید در پاسخ به پرسش من که در مطبوعات آلمان در این زمینه چه خبر است، نوشته اند:
«دولت لجن مال آلمان رو که می شناختم، ولی اینبار در شگفتم از رسانه هایی مانند بیلد، که اونها هم چیزی ننوشتند. هر چقدر رسانه هارو جستجو می کنم، چیزی پیدا نمی کنم. تنها در روزنامه مرکور ، که از نشریات شهر مونیخ هست، یک نوشته آبکی یافتم که توییت دانیال ایلخانی پور می تونه تنها نکته ی برجسته ش باشه:
دانیاِل ایلخانیپور، سیاستپیشه حزب سوسیالدموکرات آلمان (SPD)، وزارت امور خارجهی آلمان را سخت نکوهش کرد. او در نوشتهای در تارنمای «ایکس» نوشت: "سیاست برونمرزی آلمان در برابر تودهای از ویرانی ایستاده است و نمیتواند بهدرستی واقعیتها را دریابد."
او همچنین از رویکرد راهبردی این وزارتخانه خرده گرفت و نوشت: "وزارت امور خارجه، آمدنِ طالبان را پیشبینی نکرد، یورش روسیه به اوکراین را ندید و سیاستِ آلمان در برابر ایران بهتمامی نادرست است."»
چند ساعتی نگذشته بود که خانم بهرامپور پیش از خبرگزاری های دیگر برایم نوشتند که کنفرانس امنیتی مونیخ عقب نشینی کرده است و دعوت شاهزاده برای شرکت در این کنفرانس در جای خود باقی است.
نکته مهم و درسی که این جا برای ما دارد آن است که آن بخش ملت ایران که بر این باور است که شاهزاده تنها آلترناتیو گذار از جمهوری اسلامی ایران بدون خشونت و خونریزی است و در عین حال تمامیت ارضی ایران با وجود ایشان حفظ خواهد شد، هم چنان در کنار شاهزاده ایستاده است و این می تواند جبهه هواداران شاهزاده را بیش از پیش تقویت کند. مهمترین درس این است که مردم ایران با اتحاد اپوزیسیون داخل و خارج کشور برای براندازی حکومت جمهوری اسلامی، در کنار شاهزاده بماند تا سردمداران غرب متوجه شوند که خوشبختانه امروز پس از اسرائیل، کشورهای غربی نیز یکی پس از دیگری به این نکته مهم پی برده اند. در مجموع باید از محک کنفرانس امنیتی مونیخ استقبال کنیم و بدانیم که با اتحاد ملت ایران گامی بلند دیگر برای براندازی جمهوری ضد بشری اسلامی برداشته شد.
نویسنده : بیژن خلیلی