در فیلم «چه» کارگردان این فیلم سعی کرده است، شخصیت «چمران» شخصیت چپ اسلامی را با شخصیت « چه گوارا» که چپ مارکسیست بود، شبیه سازی نماید. «چمران و چه گوارا» هر دو دارای تحصیلات دانشگاهی بودند و شخصیت ضد آمریکایی داشتند. آنها طرفدار نظام های حکومت انقلابی بودند که با حکومت وقت مبارزه می کردند و در جنایت های آنها نیز شریک بودند.
«چمران و چه گوارا» در صدد صدور انقلاب به خارج از کشور خود بودند و هر دو آموزش چریکی دیده بودند و به عنوان سازمان دهنده گان نیروهای شبه نظامی بشمار می آمدند.
«چمران و چه گوارا» هر دو در جنگ با نیروهای خارجی در میانسالی کشته شدند. «چه گوارا» در جنگ با نیروهای بولیوی و «چمران» نیز در جنگ عراق با ایران کشته شد.
«چه گوارا» در خاطراتش خود را یک منجی معرفی می‌کند که کارش از میان بردن امتیاز با خونریزی است.وی درسخنرانی خود در سال ۱۹۶۲می گوید: «در شرایط تنش بی‌حد و حصر ما نمی‌توانستیم ضعیف عمل کنیم. در سیِیرا مِسترا ما تعداد زیادی از مردم را بدون اطلاع از مجرم بودن آنها تیرباران کردیم. انقلاب در دوره‌هایی نمی‌تواند برای چنین تحقیقاتی متوقف شود. انقلاب مجبور به پیروزی است».
«چمران چه گوارای ایران»، بر این باور بود که گروههای موجود در کردستان، ذاتاً گروههایی مارکسیست و چپگرا هستند. وی به شدت به مارکسیست ها بدبین و بی اعتماد بود و معتقد بود که مارکسیست ها هر وقت که فرصت پیدا کنند، از پشت با خنجر به مسلمانان ضربه خواهند زد.
او می گفت رهبری حزب دموکرات کردستان در دست مارکسیست هاست. چمران معتقد بود اعضای کومله، هر چند که خودشان را طرفدار شیخ عزالدین حسینی می دانند، ولی اکثراً طرفدار چین و مائوتسه تونگ هستند.