آیدین پناهی، نویسنده این مقاله با اشاره به اینکه «ایران آزاد نه تنها آرزوی مردم آن، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای جامعه بینالمللی است» توضیح داده است که چرا گروههایی مانند مجاهدین خلق یا جریانهای منتقد رژیم وابسته به جریان اصلاحطلب مورد استقبال مردم ایران نمی باشند. اما شاهزاده رضا پهلوی در بین اغلب مردم ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و میتواند رهبری دوران گذار به یک نظام دموکراتیک و سکولار را به عهده بگیرد.
در این مقاله آمده است، بررسی تاریخچه و سوابق مجاهدین خلق نشان میدهد که این گروه جایگاهی در میان مردم ایران ندارند. آنها یک گروه مارکسیستی- اسلامی می باشند که در دهه ۱۹۷۰ مسئول حملات خشونتآمیز از جمله ترور نیروهای نظامی و پیمانکاران آمریکایی در ایران بوده و در دهه ۱۹۸۰ با صدام حسین در جنگ ایران و عراق هم پیمان شدند و در بین مردم ایران منفور می باشند.
علاوه بر گروه مجاهدین خلق، جریانهای وابسته به اصلاحطلبان در داخل و خارج ایران با همکاری لابیگران و برخی روزنامهنگاران در غرب در حالیکه خود را بخشی از مخالفان رژیم معرفی میکنند، مردم ایران را از امکان تغییر رژیم جمهوری اسلامی دلسرد مینمایند. این افراد اصلاحات سطحی را ترویج میدهند که ساختارهای اصلی قدرت رژیم را حفظ میکند.
مردم ایران اغلب خواهان رهبرانی هستند که وحدت، سکولاریسم و دیدگاه روشنی برای آینده ای دموکرات را برای آنها نمایندگی کند. آنها نیازمند رهبرانی می باشند که بازتاب دهنده اراده و خواست مردم ایران باشند، نه رهبران ساختگی که از سوی غرب به آنها تحمیل می شوند.
در این مقاله شاهزاده رضا پهلوی به عنوان معتبرترین رهبر اپوزیسیون برای نمایندگی آرمانهای مردم ایران معرفی شده است.
ترجمه : گروه خبری ایرانشهر