یک پژوهش جدید نشان می دهد این نابغه نظامی و با ابهت تسلیم بیماری نادری شد که درمدت شش روز او را ازپا درآورد به طوری که دیگر قادر به حرکت، تکلم و تنفس نبود.این بدان معناست که در سال 323 پیش از میلاد حاکم مقدونیه همچنان زنده بوده است در حالی که سربازان وفادارش جسم او را آماده خاکسپاری می کردند.

اسکندر کبیر که به عنوان یکی از پر افتخارترین جنگجویان تاریخ شناخته می شود، بزرگترین امپراطوری را برپا ساخت که جهان باستان در میان سلسله فتوحات خشونت بار نظامی به خود دیده است.او در سن 25 سالگی به کمک ارتش خود توانست بر موانع پیش رو در فتح سرزمین های ایران از آسیای صغیر تا سوریه و مصر ، بدون متحمل شدن شکستی غلبه کند.سرانجام این سردار رعنا در سن 32 سالگی در بابل درگذشت و این معمایی شد که مورخان را دهه ها به فکر فرو برد تا جایی که برخی ها حصبه، الکل و مسمومیت را عامل مرگ وی می دانستند.دانشمندان زلاندنو اکنون به نتیجه ای رسیده اند که نشان می دهد بدن او از درون مبتلا به یک بیماری نادر خود ایمنی شده است. این یافته ها در بولتن تاریخ باستان منتشر شده است.آن ها معتقدند که این وضعیت جسمی منجر به فلج و ناتوانی او در تکلم شد به طوری که به مدت یک هفته، یارانش نمی دانستند که او همچنان زنده است.دکتر کاثرین هال، عضو دانشکده پزشکی دوندین زلاندنو، می گوید که من می خواستم بحث جدیدی را درباره مرگ واقعی اسکندر مطرح سازم و با این کار کتاب های تاریخی را از نو بنویسم و بگویم که مرگ او شش روز بعد از آن روزی است که قبلاً ثبت شده است.