از طرفی، ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور تندرو حکومت جمهوری اسلامی، از نفوذ غرب انتقاد می کند. مسئولین این کشور «هنرمندان منحرف» را به دلیل «حمله به فرهنگ انقلابی این حکومت» محکوم می کنند و با سرعت بخشیدن به برنامه هسته‌ای و توقف تلاش‌های دیپلماتیک خود، وارد تقابل با آمریکا و اروپا می شوند. از طرف دیگر، درموزه هنرهای معاصر تهران، شاهکارهای مینیمالیستی و مفهومی آمریکایی و اروپایی قرن های 19 و 20 در معرض دید هزاران نفر قرار می گیرد.
منتقدان هنری و دانشجویان در یک بعدازظهر داغ تابستان امسال در تهران از اثر سال 1915 «مارسل دوشان» به نام The Large Glass (شیشه بزرگ) بازدید می کنند که پیشتر از آن به عنوان یک نماد «سرخوردگی شهوانی» تعبیر می‌شد.
همچنین یک مجسمه نادر 4 متری از پیشرو مینیمالیست آمریکایی به نام «دونالد جاد» و یکی از شناخته شده ترین قسمت های سری «سول لویت» با عنوان «مکعب باز»در میان آثار مهم دیگری بود که در این نمایشگاه در معرض دید علاقمندان قرار گرفت.
بابک بهاری که برای چهارمین بار از زمان افتتاح آن از خرداد ماه ( ماه جون) سال جاری از این نمایشگاه بازدید بعمل آورده است، می گوید: " برپایی نمایشی با اینچنین مضمون و آثاری، اقدامی جسورانه ای است که جسارت زیادی می خواهد و حتی در غرب نیز نمایش این آثار جای بحث و گفتگو دارد".
این موزه چند میلیارد دلاری، در زمان حکومت سابق به دستور محمدرضا شاه پهلوی و باحمایت همسرش ملکه سابق ایران، شهبانو فرح پهلوی، ساخته شد که در دهه 1970، در آن زمان نفت رونق گرفت و اقتصادهای غربی دچار رکود شد.
پس از افتتاح این موزه، آثاری از پابلو پیکاسو، مارک روتکو، کلود مونه، جکسون پولاک و دیگر هنرمندان بزرگ جهان در معرض دید عموم قرار گرفت و این امر، جایگاه فرهنگی ایران را در صحنه جهانی ارتقا داد.
اما دو سال بعد، در سال 1979، پس از سقوط شاه، روحانیون حاکم در ایران آثار هنری این موزه را جمع کردند. برخی از آثار کوبیست، سوررئالیست، امپرسیونیست، هنر پاپ و ... برای چندین دهه پنهان شدند تا به اصطلاح آنها، از توهین به ارزش‌های اسلامی و توجه به حساسیت‌های غربی جلوگیری کنند.
پس از تغییراتی در سیاست های جمهوری اسلامی ایران، این هنر دوباره شروع به ظهور کرد، در حالی که آثار نقاشی «اندی وارهول» از زمان پهلوی و دیگر آثار برهنه و عریان هنوز در زیرزمین پنهان شده است.
نمایشگاه حاضر، با حضور آثار 34 هنرمند غربی توجه خاصی را به خود جلب کرده است. بنا به نقل از مسئول این موزه، از زمان افتتاح بیش از 17000 نفر از این آثار بازدید کرده اند که تقریبا دو برابر نمایشگاه های پیشین می باشد.
سخنگوی موزه، حسن نوفرستی، می گوید :" جمعیتی که به این نمایشگاه می آیند، هیجان تجربه و علاقه شاهکارهای مدرن را نشان می دهد که پیشتر پنهان شده بود".
همچنین این امر نشان دهنده اشتهای ماندگار نسل جوان ایران نسبت به هنر می باشد، در حالی که بیش از 50 درصد از جمعیت 85 میلیونی این کشور، زیر 30 سال سن دارند.
علیرغم عمیق شدن انزوای جهانی جمهوری اسلامی و ترس جوانان از اینکه ممکن است آزادی های اجتماعی و فرهنگی محدود آنها، تحت حکومت حاضر بیشتر محدود شود، جوانان ایرانی این روزها، بیشتر در شبکه های اجتماعی در حال جست و جوی هنرهای بین المللی هستند. از این رو، موزه جدید سر و صدا زیادی کرده است.
محمد شهسواری، دانشجوی 20 ساله رشته معماری که در مقابل سازه مکعبی لوویت ایستاده است، می گوید: «اینها آثار هنری خوبی هستند که هیچکس نمی خواهد از آنها تقلید کند، بلکه سعی می کند از آنها الهام گیرد."
منبع خبر: ترجمه از وب سایت خبری گاردین