او برای هر سال یک عنوان برای بهبود وضعیت نسبت به سال قبل می تراشد که در تمامی این سالها یعنی 35-36 سال گذشته نه تنها هیچ بهبودی که حاصل نشده است، بلکه هر سال به سرازیری و سقوط بیشتر ایران و ایرانی انجامیده است که بهترین دلیل آن سقوط آزاد پول ملی ایران می باشد که از 120 تومان در سال 1368 ( 1989) به بیش از یک صد هزار تومان در نوروز 1404 ( 2025) رسیده است. یعنی هر سال به طور متوسط 30 پله ایران و ایرانی را به سقوط کشانده است.

 

این پیام های نوروزی نخست با الفاظ عربی ذیل شروع می شود:

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

یا مُقَلّبَ القُلوبِ و الاَبصار، یا مُدَبّرَ اللیلِ وَ النَّهار، یا مُحوّل الحَولِ و الاَحوال، حَوّل حالَنا اِلی اَحسَنِ الحال

 

حال ببینیم این جملات از کیست و چه ارتباطی با نوروز ایرانی دارد. 

تکلیف " بسم الله الرّحمن الرّحیم " که روشن است و از قرآن آمده است و اما این جمله مطول یا مقلب القلوب از کجا آمده و چه ربطی به ایران و ایرانی و نوروز دارد؟

ترجمه فارسی این متن به این شرح است :

«ای دگرگون‌کننده دل‌ها و دیده‌ها، ای تدبیر کننده شب و روز، ای تغییر‌دهنده سال و حال‌ها، حال ما را به بهترین حال دگرگون کن.»

 

چنانچه توجه دارید کوچکترین ارتباط منطقی بین این جمله و نوروز وجود ندارد. این جمله عربی از کتاب "زادالمعاد  فی هدی خیر العباد" گرفته شده است. نویسنده این کتاب «ابن قیم جوزیه» است که ایرانی نبوده، بلکه از روحانیون حنبلی مذهب بوده که در سال 691 هجری قمری در سوریه امروزی به دنیا آمده و در سال  751 هجری قمری درگذشته است. او در این کتاب به بررسی روش زندگی پیامبر اسلام، از جمله عبادات، رفتارهای روزمره، شیوهٔ برخورد با مردم و احکام اسلامی پرداخته است. این کتاب همچنین شامل نکات پزشکی سنتی و توصیه‌های مرتبط با سلامت جسم و روح بر اساس آموزه‌های اسلامی است.

در این کتاب کوچکترین اشاره ای به جشن نوروز نشده و اصولاً شاید نویسنده هیچ اطلاع و آگاهی از نوروز هم نداشته است. این در شرایط است که بزرگان ادب ما مانند رودکی، فرخی سیستانی - منوچهری و از همه مهمتر فردوسی که حدوداً بیش از سه قرن یا 300 سال پیش از «ابن قیم جوزیه» می زیسته اند به زبان فارسی دری شعر ناب در مورد نوروز سروده اند که به چند نمونه از این شعرها در زیر اشاره می کنم:

 

 چون سپرم نه میان بزم به نوروز     در مه بهمن بتاز و جان عدو سوز (رودکی) 

 

بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی (فرخی سیستانی) 

 

 ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی (اسدی توسی)

 

ز رنگین سپرها در و دشت و راغ            چنان گشت کز گل به نوروز باغ ( منوچهری دامغانی)

 

بر لشکر زمستان نوروز نامدار     کرده ست رای تاختن و قصد کارزار( فردوسی)

 

 

 اشعار سخن سرایان فارسی زبان در مورد نوروز از شمار بیرون است و این که خامنه ای از این سخنان نغز استفاده نمی کند و به جای آن از ابن جوزیه متنی بی ارتباط با نوروز را مطرح می کند، نشان از دشمنی آشکار او با زبان فارسی و بزرگان ادب و فرهنگ ایران زمین است.

 

جالب است بدانیم و برای ثبت در تاریخ خانم مریم رجوی « رئیس منتخب شورای ملی مقاومت» نیز همین الفاظ عربی را در پیام نوروزی خود استفاده کرد. در حالی که شهبانو فرح پهلوی و همچنین شاهزاده رضا پهلوی در پیام های نوروزی خود که در همین شماره ایرانشهر ملاحظه می کنید، با فارسی شیوا پیامهای را بیان کرده اند. این است یکی از دلایل محبوبیت اینان در برابر انزجار مردم از آنان.

 

نویسنده: بیژن خلیلی