در هر اجرای نمایش «خرگوش سفید، خرگوش قرمز»، بازیگر جدیدی برای اولین بار نمایشی را بدون تمرین و بدون حضور کارگردان به تنهایی اجرا می کند که در آن بازیگر با چالش رویارویی با متنی که هرگز ندیده و نخوانده است، روبرو می شود.
در نیویورک، ستارگانی مانند نتان لین، ووپی گلدبرگ و سینتیا نیکسون اجرای این نمایش را چالشی برای بازیگران جدید عنوان کرده اند.
نسیم سلیمان‌پور این نمایشنامه را زمانی نوشت که به دلیل امتناع از خدمت سربازی، ممنوع الخروج شد و اجازه نداشت از ایران خارج شود. این اثر حاوی پیام اسرارآمیزی درباره زندگی در یک حکومت سرکوبگر است—نامه‌ای در بطری که از سانسور و قدرت تأثیرگذار هنر سخن می‌گوید.
در نمایش، «خرگوش سفید، خرگوش قرمز»، پنج تماشاگر به روی صحنه می آیند و ژست خرگوش می‌گیرند تا اینکه یکی از آنها خرگوش قرمز لقب می‌گیرد. در همان حال دو لیوان آب وجود دارد که در یکی از آنها زهر ریخته شده است. در پایان نمایش، بازیگر باید یکی را انتخاب کند و بنوشد. نمایشنامه‌نویس بحث می‌کند که آیا او باید این کار را بکند یا نه و از این راه درباره راه‌های خودکشی حرف می‌زند.
نمایش « خرگوش سفید، خرگوش قرمز»، چیزی فراتر از اجرای یک ترفند نمایشی است. چه کسی می‌داند، ممکن است در اولین اجرای این نمایش در لس‌آنجلس ستاره مشهوری ظاهر شود؟